เทย์เลอร์อิมแพ็ค (Taylor's Impact)

ในปี 1914 หรือ 104 ปีที่แล้ว นาย G.I. Taylor ได้ทำการศึกษากระบวนการตอบสองของวัสดุที่เกิดจากภาระกรรมกระทำที่ความเร็วสูง หรือเรียกว่า Dynamic Yield Strength โดยใช้การทดลองที่เรียกว่า Taylor Impact โดยการทดลองนี้จะสร้างวัสดุเป็นรูปแท่งทรงกระบอกและยิงเข้าหากำแพงเพื่อดูพฤติกรรมการเสียรูปของชิ้นงานเมื่อเกิดการกระแทกหรือในภาวะที่มีแรงกระทำสูงในช่วงเวลาอันรวดเร็ว และการทดลองนี้ก็กลายเป็นพื้นฐานให้ทุกคนได้ศึกษากันมาจนถึงปัจจุบันและก่อให้เกิดเทคโนโลยีต่างๆมากมายทางด้าน Impact Problem เช่น การออกแบบ Bumper ของรถยนต์เป็นต้น โดยถ้าให้แท่งวัสดุทรงกระบอกยาว A พุ่งเข้าชนผนังด้วยความเร็ว V แล้ว ความยาวของแท่งทรงบอกนี้จะลดลงเหลือขนาด B โดยความสัมพันธ์ระหว่างความยาวเริ่มต้นกับความยาวที่หดสั้นลงนั้นสามารถหาได้จากสมการนี้